Marşmellov!

Bir kaç gün önce, günün 3 öğününü henüz tamamlamış midem...Bir gurultuyla uyardı beni.. Atıştıracak birşeyler istiyordu! Abur cubur dolabını açtım.. İçinde sadece içecek, köfte harçları ve bayat bisküviler vardı...Ne yazık ki aşırı FORMDA olan ailem, "abur cubur yemeyiz biz !Onlar zararlı, birşey istiyorsan meyve ye!" laflarıyla kendini savunur ve ben almadıkça eve abur cubur sokmazlar, hep harçlığımdan gider hep...Sonra abur cubur hastası olan evin başka üyesi, benim meşgul zamanımı yakalayıp hepsini miğdeye indirir... OOHH AFİYET OLSUN DEFNE HANIM!

Öhöm öhöm, bu abur cubur almayan aile üyelerine değindikten sonra, nerde kalmıştık? Dolabın içi bomboştu evet! Yemeğe değer pek de bir şey yoktu, e karnımı da sıvıyla dolduramayacağıma göre...Birşeyler almak için dışarı çıktım..Beynimde bir ampul yandı! MARŞMELLOV! Evet Gamze marşmellov krizine girmişti! Ne bir çikolata kadar bayıcı bir tatlılığı var ( burdan çikolata sevmediğim anlaşılmasın...), ne de bir cips kadar tuzlu... Hafif, yumuşak, "ağızda dağılan o eşsiz tadıyla" MARŞMELLOV yemek istiyordum!

Ancak Türkiye şartlarında, midemi doyuracak kadar marşmelova birazcık fazla para vermem gerekiyordu:/ ki onu da yürüme mesafesinde bir yerden bulamazdım! İşte burada düşünmeye başladım: NEDEN BİZİM ABUR CUBUR MARKALARIMIZ YETERİ KADAR MARŞMELLOV ÜRETMİYOR? Hayır, çok mu zor anlamadım:/alt tarafı şeker yani, pufuduk pufuduk böyle bi pakette satacaksın, bence iyi de para var bu işte denemeliler...Çok pahalı da olmasın, ucuz ucuz bol bol satarsınız işte.. Muzlusu, çileklisi, kahvelisi, portakallısı, vanilyalısı hmmmm renk renk yapın işte!


Böylece şu aç Gamze'yi bi nebze olsun marşmellovla doyurabilirler.. Sırf kendim için istemiyorum tabii:)